ωδή στο Αθάνατο Ελληνικό Καμάκι


Μετά από σχεδόν τρία  χρόνια παραμονής στη Νέα Υόρκη και περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα μακρυά από την Ελλάδα ήρθα στην Αθήνα μια όμορφη ζεστή βραδιά του Αυγούστου για τις πολυπόθητες καλοκαιρινές διακοπές μου.  

Δεν ήθελα να χάσω πολύτιμο χρόνο, οπότε με το που φθάνω ετοιμάζομαι στολίζομαι και βγαίνω με δυο φίλες και παρέα όπως έκανα τόσες φορές στο μεγάλο μήλο. Καταλήξαμε στο Noel, σε νέο εξαιρετικό μπαράκι στο κέντρο της Αθηναϊκής διασκέδασης. Γνωστός μου με κάλεσε, που είναι μπάρμαν σε αυτο το πολύ ενδιαφερον και πραγματικά υπέροχο μαγαζί, που Σάββατο βράδυ όπως είθισται κυριολεκτικά ξεχειλίζει από κόσμο. Όμορφοι άντρες και σέξι γυναίκες πίνουν το ποτό τους όρθιοι γύρω από μια κυκλική μπάρα με εξαιρετικούς μιξολοτζιστ. Τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο μπαρ κατάλαβα μια μεγάλη διαφορά και κάτι που είχα πλέον ξεχάσει στη Νέα Υόρκη.... άντρες με κοιτούσαν μου χαμογελούσαν έριχναν μια δεύτερη ματιά βρε αδερφέ! Απίστευτο υπήρχα ;;; με πρόσεξαν ;;; έλαβα και κομπλιμέντα; 

Στη Νέα Υόρκη ούτε αρσενική σκνίπα δε κοιτάει πόσο μάλλον να φλερτάρει ή στην τραβηγμένη περίπτωση να στη πέσει στεγνά. Δε γίνονται αυτά στην Αμερική, δεν υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση προς τη γυναίκα. (καλώς ή κακώς) Υπάρχει το πανάρχαιο και άκρος επιτηδευμένο "dating" από τη μια, που κρίνω απίστευτα επίπονο αν πρέπει να ακολουθεί κανείς τη τακτική του τυπικού ραντεβού στα τυφλά και από την άλλη το αχανές αβέβαιο και συχνά χυδαίο ιντερνετικό dating ( από tinder μέχρι match.com) 

Μου θυμίζει ένα σκετς Ελληνίδας κωμικού που μένει στο Λονδίνο και  αναρωτιόταν πραγματικά αν είναι κακάσχημη ή στη χειρότερη εντελώς διάφανη ως γυναικεία παρουσία. (σας διαβεβαιώ δεν είναι) Συγκρίνει τις τρανταχτές και σε περιπτώσεις αστείες διάφορες μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας όσον αφορά την αντρική αντίδραση σε μια ευπαρουσίαστη γυναίκα. Στη Βρετανία σχεδόν κάνουν τα πάντα για να ΜΗ σε κοιτάξουν ή να σου μιλήσουν μήπως και παρεξηγηθούν ότι είναι σαλιάρηδες κανίβαλοι ενώ στην Ελλάδα ακόμα και ο ταξιτζής θα σου κάνει ένα εύστοχο και φορές εξαιρετικό "πέσιμο". 




Πολύ παρόμοια κατάσταση ισχύει μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης οπού στη μια περίπτωση και γυμνή να κυκλοφορούσα που λέει ο λόγος, δε θα αποκόμιζα καμία αντίδραση, ενώ στην Αθήνα ένιωσα τη παρουσία μου να ελκύει βλέμματα και ένιωσα μια αναγνώριση ότι δε περνάω απαρατήρητη. Δεν αναφέρομαι βεβαια στα απαράδεκτα  επιφωνήματα "ψσσσσσσς" και  "γεια σου κουκλα" ( στη καλυτερη) στο δρόμο που τα θεωρώ οχι μονο σεξιστικά αλλα και ανούσια, αλλα σε αυτο το ντελικάτο φλερτ που ειναι τέχνη και παιχνίδι μαζι. 

Να σας σταματήσω εδώ... Μη με παρεξηγείτε δεν είμαι φαντασμένη, ούτε έχω την ατέλειωτη αυτοπεποίθηση, ούτε θεωρώ ότι είμαι η κουκλάρα του αιώνα, απεναντίας νιώθω άνετη με το πως είμαι και έχω κατασταλάξει πια στα 37 μου ότι έχω τη δίκη μου προσωπική ομορφιά και τύπο. Με ρωτάνε συχνά φίλοι άντρες... Μα τι γίνεται εκεί στη ΝΥ καμία αντρική παρουσία μα πως δε στη πέφτουν συνέχεια; και η πιο ενδιαφέρουσα και ίσως πιο αστεία ερώτηση  "οι εραστές σου πως δε τρελαίνονται με σένα;" δεν με καταλαβαίνουν όταν τους εξηγώ. Δεν υπάρχει στην Αμερικη στη πέφτω! Θεωρείται αγενές ακατάλληλο και ντεμοντέ. Άξιο μήνυσης και σχεδόν σεξουαλική παρενόχληση. Ποιοι Εραστές;;; Η πιο αστεία περίπτωση κομπλιμέντου, που έχω λάβει ήταν από άστεγο στις 6 το πρωί (όπως περπατούσα με τα αθλητικά μου πηγαίνοντας για πρακτικη yoga) που γυρνώντας μέσα την μέθη του μου είπε "hey lady you have a nice walk".
​ Η Νέα Υόρκη έχει αποδειχθεί μια πολυπληθής και αρκετά μοναχική πόλη γεμάτη με εξίσου μοναχικούς ανθρώπους.​


Φεύγοντας λοιπόν από την Αθήνα μετά από 2 βδομάδες υπέροχες και βεβαια γεμάτες εξόδους  διακοπές, και άφθονες ματιές κλείνω με το αποκορύφωμα της διαμονής μου με την ατάκα γλυκύτατου και εξαιρετικά σέξι αστυνομικού στον έλεγχο διαβατηρίων στο Αεροδρόμιο Ελ Βενιζέλος Με κοιτάει σταμπάρει τη σελίδα και κλείνοντας το διαβατήριο μου λέει.... " Έλα πάρε κάτι για να με θυμάσαι" σας διαβεβαιω θα του άφηνα τη κάρτα μου εκείνη τη στιγμή. Σε ευχαριστώ Ελλαδάρα μου, μου αναπτέρωσες το ηθικό ! 







Αθήνα, Σεπτέμβριος 2015

Comments

  1. Bettega17 September 2015 at 14:35

    Ελλας, Θρησκεια, πολυγαμια..... Οτι κινειτε εκτελειτε madam!!!!! Ειμαστε ωραιοι βρε... Ελλαδαρα!!!!!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

The Modern Diaspora a series...episode 1.

Image
Crossing the threshold into the New Year, I wanted to share more stories of some young, talented, and recently transplanted Greeks living, creating and thriving in New York. We all have a reason for being here, and we all have come from different backgrounds and situations. Some left because they had no choice,  some left to study and never went back, some left because their lives had come to a standstill in Greece, because of the financial crisis and they desperately needed a new vision.  We are here,  we've moved from our homes,  our comfort zone our familiar and our settled lives, and made new homes from the beginning. For those thinking that New York is the land of opportunity... well for some it may be for many not so much and its been a strange trip for all of us. We moved to this crazy glorious city, all of us have created a new chapter and a life here. This is our story. I will certainly start with mine soon as many don't know how I first came to New York in the fir
Read more

Diaspora Diaries Vol. 2 A look back in time.

Image
This past August, I was preparing to leave for my annual trip to Athens. It's a trip I plan, anticipate, and long for all year. Yet again as I packed my suitcases and planned my travels, I was reminded of the fact that I too, like many of my fellow Greek friends am part of a modern diaspora. " I'm not quite Greek, and not fully American." We have chosen or were forced to leave. We could have stayed, we weren't escaping war, or famine, or relentless poverty, yet we took a risk and we traveled. We left our homes, our families, our friends. We detached from the comfortable and familiar and journeyed to places that would provide a more stable future, and a different if not always a better life. We went to where the opportunities were, and in most cases with no clear vision of our future. I left because It's something I've always done, I've lived my whole life between Greece and America.    My existence has been about living in two worlds, with tw
Read more

It's My Pleasure-- a declaration of mutual understanding.

Image
You want a piece of me but not all of me You say you cum on the sheets at the sight of me but can't you see? You ain't really lookin.  You say your hard for me and wanna lick these  but you're oblivious to the fact that   this part of me  of me is a fantasy and your blind ass can't see the reality cause you lookin through me, not at me  at some version of your teenage wet dreams.  Can't you see that I'm broken and swollen?   Not from your hotness but from what I lack less.... But I strive... to survive  You don't stress, It's like Chess.  I'm like a game to you, a pawn on a board that you move when it strikes you but big daddy, it's not about winning or losing but how you play the game.  C'mon player it's like taking layer upon layer off... of our souls, and that's where you'll find the gold. Or so I'm told.  Don't be so bold as to think you're unique in your pursuit of the u
Read more